เรียนภาษาไทยไปกับครูเอ้

กรุงเทพฯ เมืองฟ้าอมร ตื่นเต้นทุกเช้าที่ได้ทักทายแสงอาทิตย์บนสะพานลอยฟ้า BTS เสียงประกาศสถานีดังคลอเบาๆ กลิ่นข้าวเหนียวมะม่วงจากแม่ค้าข้างทางลอยมาแตะจมูก

กรุงเทพฯ วันศุกร์ อากาศแจ่มใสเหมือนใจครูณี ที่วันนี้จะพาลูกศิษย์ ม.ต้น-ปลาย ล่องลอยอยู่ในโลกแห่ง "คำไวพจน์" บทเรียนที่ไม่ใช่แค่ท่องจำ แต่ละคำคือสีสันที่ทาแต้มให้ประโยคธรรมดา กลายเป็นภาพวาดอันล้ำลึก

เอ๊ะ! ครูเอาอะไรมาเล่นซนเหรอ?" เด็กผู้ชายคนหนึ่งแอบกระซิบ เสียงหัวเราะคิกคักกระจาย "วันนี้ เราจะเรียนสุภาษิต คำพังเพย แบบจับต้องได้ เห็นภาพชัด!" ฉันประกาศ ใบหน้าเด็กๆ เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น